Boerencamping de Beek  |  Tekst: Bert van den Hoogen  |  Fotografie: Rob Kater

Wat doe je als je boerenbedrijf geen toekomst meer heeft vanwege een natuurgebied dat pal tegen je bedrijf ligt? Natasja en Henk Jan Korenblik zochten daarop een toekomst in een camping waarbij hetzelfde natuurgebied als sterk punt werd ingezet. Zo ontstond nabij het dorp Buurse (gemeente Haaksbergen) boerderijcamping De Beek, een camping met een agrarische achtergrond omringd door pure natuur. Dat ze bij de start in 2005 zelf nog maar drie keer hadden gekampeerd, merken we bij ons bezoek niets van.

Natuurlijk is het een boeren landweggetje dat ons naar boerencamping De Beek leidt. Bij de entree staat van Routenetwerken Twente een groot bord met fietsroutes door het Twentse landschap. Teksten staan er in het Nederlands, Duits en Engels, wat aangeeft dat hier gasten van verschillende nationaliteiten rondtrappen. Eenmaal geparkeerd en uitgestapt worden we enthousiast begroet door de hond van Natasja en Henk Jan. Als we nog niet wisten in welke streek we hier zijn, dan weten we dat doordat Henk Jan ons met een onvervalste Twentse tongval uitnodigt voor koffie met een dikke plak krentenwegge. Met de belofte van Natasja dat we zeker een zelf gebakken stuk meekrijgen, beginnen beiden te vertellen over het ontstaan van de camping.

Natuurgebied als sterk punt

Het is tegenwoordig een heikel punt: boeren die in het gedrang komen doordat de natuur voorrang krijgt. Bij Natasja en Henk Jan speelde dat al in 2003. Henk Jan: “Ik ben hier geboren en opgegroeid. Het was een gemengd bedrijf met onder andere koeien en varkens. Ik heb het bedrijf van mijn ouders overgenomen en kon nog enkele jaren zelf boeren. Het bedrijf was te klein om het langere tijd voort te zetten. Uitbreiden was niet mogelijk, omdat het natuurgebied Het Haaksbergerveen hier direct achter ligt. We hebben het bedrijf in 2003 dus noodgedwongen moeten stoppen.” Henk Jan vond een baan en in 2005 besloten ze om een camping te beginnen. Natasja: “We hadden zelf maar drie keer gekampeerd, maar dat zagen we niet als een probleem. Het gaat ook om gastvrijheid en wat je de gasten te bieden hebt.” Henk Jan: “We zeiden gelijk: dan maken we gelijk gebruik van het natuurgebied. Wat eerst ons nadeel was, zagen we nu als voordeel.”

Camping speels ingericht

Ze wisten van elkaar wat hun sterke punten waren. Natasja is van de gastvrijheid, Henk Jan van de klussen. Ze richtten 15 staplaatsen in met stroom, water en afvoer van afvalwater bij de plekken. Een deel van de voormalige koeienstal bouwden ze om tot sanitairgebouw. In 2008 breidden ze het aantal plekken uit naar 25 en vergrootten ze het sanitairgebouw. Natasja: “We zijn er altijd vanuit gegaan dat iedere kampeerder zo zijn eigen wensen heeft. Daarom hebben we de camping speels ingericht met verschillende kleine veldjes. Er zijn plekken die wat meer beschut zijn en plekken die juist open zijn en meer het gevoel van vrijheid hebben. We zijn een boerencamping, maar beseffen ook dat de gasten komen voor de omgeving. Daarvoor hebben we een informatiemap samengesteld. Als gasten aankomen, ontvangen we ze met koffie en koek en krijgen ze de map. Dan begint hun vakantie al.”

Eigenaren Natasja en Henk Jan Korenblik.

Kaartje of bloemetje thuis

Natasja weet makkelijk een persoonlijke band met de gasten op te bouwen. “Als ik weet dat iemand jarig is, dan besteed ik daar aandacht aan. Als ik weet dat een vaste gast in het ziekenhuis ligt, stuur ik een kaartje of een bloemetje. Daardoor hebben ze bij het volgende verblijf op de camping het gevoel dat ze thuis zijn. Er ontstaan ook vriendschappen tussen kampeerders die regelmatig terugkeren. Het komt regelmatig voor dat er spontaan een gezamenlijke barbecue wordt georganiseerd. Dan is het niet meer nodig dat wij allerlei vermaak aanbieden. En als mensen zich thuis voelen, dan voelen ze zich ook verantwoordelijk voor de sfeer. Daarom hoeven we bijvoorbeeld niet te werken met douchemuntjes. We vertrouwen erop dat dat zichzelf wel regelt.”

Boerderijkamers

De sfeer die Natasja omschrijft komen we tegen als we een rondje over de camping maken. Inderdaad lijken de caravans vrij over de camping verspreid te staan. Zo heeft iedere kampeerder een afgezonderd plekje en is er toch makkelijk contact met elkaar te maken. Gasten bevestigen dat ze een keer van Natasja een bos bloemen thuisgestuurd hebben gekregen en een gast vertelt hoe gezellig ze het gisteren met de andere campinggasten hebben gehad. Ze vertellen ook dat ze de camping ooit hadden uitgekozen vanwege de ligging tussen natuurgebieden. Ze waarderen de camping ook vanwege het comfort. Alle staplaatsen voor caravans en campers zijn verhard met graskeien. Auto’s staan op de parkeerplaats voor de camping. De camping is niet ingericht voor kinderen, maar ze zijn wel welkom. Honden zijn toegestaan, maar moeten zijn aangelijnd. Henk Jan laat ons graag zien dat ze in 2013 de voormalige varkensschuur hebben omgebouwd tot vier boerderijkamers, zoals hij ze noemt.

Twentse cultuur

Camping De Beek is genoemd naar de Zoddebeek. De camping is niet alleen aantrekkelijk vanwege Het Haaksbergerveen. In de directe omgeving liggen ook nog natuurgebieden het Buurserzand en het Witteveen. Het Buurserzand is een natte heide met vennetjes, heide, stukjes bos, kleine akkers en stuifzandheuveltjes. Het is een populair wandelgebied. Het Witteveen is een kleinschalig landschap met veen, hei, bos en water. Van daaruit zit je zo in Duitsland. Ook de Oosterdorper watermolen en waterpark Lankheet zijn een bezoek waard. De camping is ook aangesloten bij de samenwerkingsorganisatie In het Groen, voorheen Vekabo. Henk Jan: “We zijn ook niet de enige camping in deze omgeving, maar we beschouwen elkaar meer als collega’s dan als concurrenten. We sturen gasten aan elkaar door, als we inschatten dat een andere camping beter bij de mensen past. Dat zit wel in de Twentse cultuur: het noaberschop. Een beetje naar elkaar omkijken en zo nodig elkaar helpen. Zo gaan we ook met onze gasten om.” Als we afscheid nemen, haast Natasja de keuken in om inderdaad terug te komen met een Twentse krentenwegge.