Oosterbeeks Rijnoever  |  Tekst: Bert van den Hoogen  |  Fotografie: Robin Visser

Niets moet in het paradijsje van de Oosterbeeks Rijnoever.

Bij camping Oosterbeeks Rijnoever bij Oosterbeek gaat alles net even anders. De kampeerfaciliteiten zijn prima, maar verwacht geen wifi bij je staplaats en een uitgewerkt programma met activiteiten is er ook niet. Gemoedelijkheid, de menselijke verbinding en spontaniteit zijn de uitgangspunten die eigenaren Pepijn en Marieke Peters hanteren. Wij bezoeken de camping minder spontaan, zodat ze tijd voor ons hebben vrijgemaakt en ze kunnen vertellen waarom ze hun camping een paradijsje aan het water noemen.

De naam Oosterbeeks Rijnoever doet toch echt vermoeden dat de camping aan een rivieroever is. Laag dus. Maar we gaan eerst zigzaggend flink omhoog. Door een oude woonwijk. Dan dalen we toch weer en volgt er een onverhard, lang pad. We passeren een leuk kerkje en komen uiteindelijk uit bij de parkeerplaats voor de camping. Bij de ingang van de camping valt ons een historisch bouwwerk op. Op een informatiebord lezen we dat het de restanten zijn van een steenoven. Vanaf de ingang is er meteen overzicht over de camping die richting het water naar beneden afloopt. Links is er een deels afgescheiden terras voor een koffie-lunch bar en gemeenschappelijke ruimte. Daarvoor is er een grote tarp met eronder enkele zitjes. Recht vooruit zien we de oever met enkele boten in een haventje. De twee kampeervelden zijn wat meer naar rechts. We melden ons in het restaurant dat door Pepijn en Marieke Koffie Haven is genoemd.

 

Uit de systeemwereld

Marieke neemt ons mee naar een tafel onder de tarp. Hier is niet veel meer nodig om een ontspannen hippiegevoel te krijgen. Een groepje campinggasten speelt een spelletje, een campinggast is zijn fietsroute aan het plannen en een ander neemt met een drankje plaats om in een boek te duiken. We zien ook een groot laken gespannen. Later begrijpen we dat dit de pop-up bioscoop is die door de campinggasten zelf is opgezet. Marieke: “Dat organiseren we niet zelf. We hebben geen vast programma en laten de kampeerders vrij. Het komt regelmatig voor dat ze hier samen komen om muziek te maken. Het past helemaal bij de ongedwongen sfeer die we willen. Je bent hier uit de systeemwereld waar alles voor je wordt bepaald. Dat heb je misschien zelf al ervaren toen je die lange onverharde weg volgde. Je laat letterlijk de bewoonde wereld ver achter je om bij dit paradijsje uit te komen.”

De mens centraal

De camping is de invulling van het leven waar Pepijn en Marieke drie jaar geleden zo naar verlangden. “We woonden in Arnhem. We wilden ons leven omgooien. We zochten de vrijheid en wilden dat doen door ondernemer te worden. Op zo’n manier dat we creatief en met de natuur bezig konden zijn. We kampeerden zelf al veel en kenden deze camping al enige tijd. De camping bestaat al veel langer, maar was heel anders dan het nu is. We wilden de camping zo opzetten dat je meteen het gevoel hebt dat je als mens centraal staat. Iedereen is welkom. Jong en oud, gezinnen en alleenstaanden. Niets moet en je kunt hier jezelf zijn. We stimuleren wel de interactie. Niet via een scherm, maar door elkaar aan te spreken. Daarom hebben we bewust geen wifi op de kampeervelden en zijn we niet te bereiken via een app. Kampeerders vinden ons voornamelijk via via. Daardoor ontstaat echte connectie. We begrijpen wel dat je tegenwoordig niet zonder internetverbinding kunt. Daarom hebben we wel wifi in de Koffie Haven. Daar kun je dan even met je laptop naartoe.”

Kleinschalig

Dat zijn mooie uitgangspunten, maar er was meer nodig om van de camping een paradijsje te maken. Pepijn: “Toen we van plan waren om deze camping over te nemen zijn we met een andere blik naar campings gaan kijken. Hoe zouden wij het doen? We hebben deze camping gekocht vanwege de locatie, maar beseften ook dat er nog veel aan te verbeteren viel. Het eerste jaar hebben we meteen nieuwe elektra aangelegd. Er is nu 10 ampère bij iedere staplaats. We hebben alle gebouwen aangepakt en de tarp met het terras gemaakt. In het tweede jaar hebben we de grote kapschuur gebouwd die we onder andere verhuren aan een watersportvereniging. Op de kapschuur liggen zonnepalen voor de laadpunten van elektrische auto’s.” De camping heeft nu zestig staplaatsen. Twintig seizoenplaatsen en veertig recreatieve plaatsen. Pepijn: “We zijn niet bezig om het groter te maken. Door de kleinschaligheid blijft het gemoedelijk. We willen wel kijken hoe we meer kwaliteit kunnen bieden. Soms zit dat in details. We hebben bijvoorbeeld potkacheltjes laten ontwerpen, zodat je ’s avonds langer buiten voor je caravan kunt zitten. Je moet daarvoor wel zelf het brandhout kloven.” Naast de zestig staplaatsen hebben ze nog een pipowagen een retro caravan en een scheepje aan de wal als accommodaties.

 

Oudste kerkje

De opzet van de camping trekt bijpassende kampeerders. De ligging aan het water is voor watersporters aantrekkelijk. Kampeerders kunnen voor hun boot een ligplaats in het haventje voor de camping huren. Het water voor de camping is de Nederrijn waarop allerlei watersport mogelijk is. Marieke: “Maar de meeste kampeerders komen om te fietsen en te wandelen. We zitten aan de rand van de Veluwe. Er zijn kleine en grote bezienswaardigheden. Dat kerkje waar je net voorbij kwam is het oudste kerkje van Nederland. Oosterbeek is een leuk dorp en op de fiets zit je zo in Arnhem waar van alles te doen is. Er is hier ook veel oorlogsverleden. Wie daarin is geïnteresseerd zal naar het Airborne Museum gaan of een deel van de Liberation Route volgen.” Pepijn: “We sturen onze gasten ook graag het dorp in. Er zijn leuke restaurants en barretjes.” Hoewel Pepijn en Marieke het gemoedelijke en ontspannen gevoel overbrengen, beseffen we dat het een drukke tijd voor ze is. We maken nog even een rondgang over de camping, spreken enkele gasten en nemen dan afscheid.